Niekosmetycznie książkowo-"Uprowadzone" Charlene Lunnon i Lisa Hoodles

Dzisiaj chciałabym Wam przedstawić książkę z serii "Pisane przez życie". Czyli historie, które wydarzyły się na prawdę i nie miały szczęśliwego przebiegu. Tak też było z opowieścią o dwóch uprowadzonych dziewczynkach:

Wszyscy wiemy, jakim skarbem są dzieci. Chcemy je uchronić przed złem całego świata. Gdy słyszymy w mediach o przypadkach porwań, gwałtów, zabójstw, cieszymy się, że nas to omija. Jednak co się stanie gdy jednak spotka nas lub naszych bliskich podobny los? Zapewne nikt nie może wyobrazić sobie podobnego scenariusza, jednak czasem scenariusz naszego życia pisze przypadek.
Tak też było w przypadku dwóch dziesięcioletnich przyjaciółek, których historia z dzieciństwa zmieniła całe ich życie. Chcecie ją poznać?
Zapraszam do dalszej części...
 

Opis książki:

W 1999 roku dziesięcioletnie dziewczynki- Charlene Lunnon i Lisa Hoodles- zostały porwane w drodze do szkoły. Oprawca przez kilka dni więził je, torturował psychicznie i gwałcił. Zastraszane przez porywacza nie podjęły próby ucieczki. Gdyby nie ich przypadkowe odnalezienie, prawdopodobnie straciłyby życie.
Uprowadzone to historia opowiedziana przez dorosłe dziś kobiety. Mimo strasznych przeżyć udało im się znaleźć siłę, żeby odbudować swoje życie i podzielić się bolesnymi wspomnieniami z innymi.

Moja opinia:

Nie jestem chyba w stanie wyrazić słowami w jakim byłam szoku czytając tą książkę. Niewyobrażalny strach, ból i przerażenie czułam na własnej skórze. Ze strony na stronę, z kartki na kartkę, uczucia te były coraz silniejsze. Jestem pełna podziwu dla tych dwóch, dorosłych już kobiet za ich siłę psychiczną. Za to jak starały się pomagać sobie w najcięższych momentach. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie jak ja bym to zniosła i myślę, że żadna z nas nie jest. Zastanawia mnie, skąd się biorą tacy ludzie? Bez sumienia, bez współczucia, pragnący za wszelką cenę spełnić swoje najohydniejsze żądze. Bo gwałty na dziesięcioletnich dzieciach, które w większości nie wiedzą co to sex i przemoc, są najobrzydliwszą rzeczą jaką drugi, dorosły człowiek może zrobić swojemu bliźniemu. Nigdy tego nie zrozumiem. Ta książka również na to pytanie nam nie odpowie. Ona opowiada o wielkim cierpieniu, zarówno fizycznym jak i psychicznym i o tym jak się po tym wszystkim podnieść. Na szczęście, kończy się happy endem. Dziewczynki wyrastają na świadome swoich uczuć kobiety, które przeszły długą drogę aby ten stan osiągnąć.

Jeżeli nie straszne są Wam takie historie, to polecam tę książkę. Ostrzegam jednak, że robi ona duże wrażenie i przez pewien czas o niej nie zapomnicie. 

Pozdrawiam